Πιπίλα είσαι η καλύτερη. Σ΄ αγαπώ.
Γιώργος, 3 ετών, γιος οδοντιάτρου, ο γιος μου …
Πιπίλα.
Μία λέξη, πολλές ιστορίες. Πολλές προσπάθειες διακοπής της χρήσης της.
Πιπιλοπαθείς όλου του κόσμου ενωθείτε! Ώρα για δράση!
Τι προσφέρει η πιπίλα στο μωρό;
Όταν έρχεται το μωρό σας στον κόσμο, αποζητά την αγκαλιά σας , την επαφή με εσάς. Ο θηλασμός εκτός από τη βασική τροφή εξασφαλίζει και τη σωματική επαφή που τόσο είναι απαραίτητη στο μωρό σας. Η πιπίλα ¨μιμείται¨ τη μαμά, αποτελεί ένα υποκατάστατό της, ηρεμεί το μωρό, το νανουρίζει, το ανακουφίζει. (Σσ: Εάν κάνετε την ¨αμαρτία¨ τουλάχιστον επιλέξτε μια ανατομική σε σχήμα).
Αλλά…δε χρειάζονται όλα τα παιδιά την πιπίλα.
Και δεν είναι όλα τα παιδιά τα ίδια. (Και, όσο μπορείτε, μην την δίνετε ακόμα και σε αυτά που την έχουν μάθει.)
Ως οδοντίατρος (= φανατική αντιπιπιλική = ¨Σιγά μη δώσω πιπίλα στο παιδί μου” ) αρνήθηκα την πιπίλα στον πρώτο μου γιο, παρά τις άπειρες προτροπές των παππουδογιαγιάδων και λοιπών φίλων και συγγενών ότι το παιδί βασανίζεται (!) χωρίς την πιπίλα. Την έδωσα, απελπισμένη, όταν ήταν 11 μηνών για να καταφέρω να κοιμηθώ λίγες συνεχόμενες ώρες… Την διέκοψε λίγο μετά τα δύο, έτσι ξαφνικά, από μόνος του. Κοιμήθηκε χωρίς αυτή μια φορά και…αυτό ήταν!
Μαγικό! Είχα ενθουσιαστεί που ήταν τόσο εύκολο! Και, με θράσος, απορούσα γιατί όλοι οι άλλοι είχαν πρόβλημα με τη διακοπή της…
Μέχρι που ήρθε ο Γιώργος μου.
Για να πάρει την εκδίκηση εκ μέρους όλων των πιπιλοπαθών γονέων.
Πιπίλα : ο πρώτος έρωτας
Ο Γιώργος γνωρίστηκε με την πιπίλα σε ηλικία 42 ημερών. Όταν έφυγα από το σπίτι για να επιστρέψω, κοροιδεύοντας τον εαυτό μου, μετά από λίγες ώρες .
Ο έρωτας κεραυνοβόλος. Μπορούσε να βρει μόνος του με κλειστά μάτια την πιπίλα κατά τη διάρκεια της νύχτας, όταν καταλάβαινε ότι είχε φύγει από το στόμα του.
Αργότερα, έγινε προσπάθεια να χρησιμοποιεί την πιπίλα μόνο κατά τη διάρκεια του ύπνου. Μάταια…Επέστρεφε στον τόπο του εγκλήματος (το κρεβάτι του ή όπου αλλού κρύβαμε τις αναρίθμητες, πλέον, πιπίλες του) και άρπαζε τη” λεία” του με βλέμμα ευχαρίστησης.
Στην ηλικία των 2 ετών, άρχισα να απειλώ ότι θα την έκοβα με το ψαλίδι αν την ξαναέβλεπα στο στόμα του κατά τη διάρκεια της ημέρας. Μέγα λάθος. Συνέχισε να τη χρησιμοποιεί περισσότερο και με μανία. Και απέκτησα και “εχθρό” το μεγάλο μου γιο, ο οποίος, ως υπερασπιστής του μικρού με απείλησε ότι αν τολμούσα να πετάξω ή να χαλάσω πιπίλα του Γιώργου, θα μου πετούσαν τα κραγιόν !!!
Στην ηλικία των 3 ετών, σήμερα, ο Γιώργος κυκλοφορεί με την πιπίλα μόνο στο σπίτι, γιατί είναι μεγάλο παιδί πια και δε γίνεται να τον βλέπουν με πιπίλα στο δρόμο. Αμέσως μόλις τον πάρω από το σχολείο ανοίγει την τσάντα του και αρπάζει την πιπίλα του, την οποία και κρατά στο στόμα όλη την υπόλοιπη μέρα. Μιλάει, τρώει, παίζει με την πιπίλα μαζί…
Πολλές οι προσπάθειες για τη διακοπή της (τις οποίες θα αναλύσουμε σε επόμενο post), πολλή επιμονή από τον πιπιλοκάτοχο…
Μαμάδες και μπαμπάδες πιπιλοπαθείς ηρεμήστε!
Τα καλά νέα είναι:
1. Πιπίλα και δόντια
Η παρατεταμένη χρήση της πιπίλας μπορεί όντως να οδηγήσει σε προβλήματα δοντιών. Συνήθως σε πρόσθια ανοιχτή δήξη, δηλαδή τα μπροστινά δόντια δεν εφάπτονται όταν κλείνει το στόμα. Επίσης, ενδέχεται να στραβώσουν τα δόντια. Όμως, αν η πιπίλα διακοπεί σχετικά νωρίς, περίπου στα 2 με 3 έτη, τότε το πρόβλημα είναι, συνήθως, αναστρέψιμο. Διαφορετικά, μπορεί να χρειαστεί ορθοδοντική διευθέτηση σε δεύτερο χρόνο.
2. Πιπίλα και ομιλία
Η ανάπτυξη της ομιλίας σε ένα παιδί δε φαίνεται να επηρεάζεται από το πόσες ώρες χρησιμοποιεί την πιπίλα (ή το μπιμπερό) σε καθημερινή βάση αλλά από τη διάρκεια σε μήνες. Αυτό που προτείνεται από τους λογοθεραπευτές είναι να διακόπτεται η χρήση της πιπίλας σχετικά νωρίς , σε σχέση με τις ενστάσεις των οδοντιάτρων, συγκεκριμένα να γίνεται στους 12-18 μήνες. Θεωρείται ότι αυτό το ηλικιακό στάδιο αποτελεί ορόσημο στην ανάπτυξη της ομιλίας.
Ολοκληρώνοντας την εξομολόγηση για το παράπτωμα της πιπιλοκατοχής…
Αγαπητή μαμά πιπιλοπαθή, οπλίσου με υπομονή και προσπάθησε να αποτρέψεις το μικρό σου από τη χρήση της πιπίλας σταδιακά και εξασφαλίζοντας, πρωτίστως, την ηρεμία του παιδιού σου αλλά και τη δική σου!
Ως οδοντίατρος θα σε συμβούλευα να αποφύγεις να τη δωρίσεις στο μικρό σου, αλλά αν διαπιστώσεις ότι είναι λάτρης του δαχτύλου του τότε να τη δώσεις χωρίς δεύτερη σκέψη!!! Αυτό που συνηθίζουμε να λέμε είναι ότι η πιπίλα έστω και δύσκολα κόβεται, το δάχτυλο όμως όχι!!!
Σε οποιαδήποτε περίπτωση, μην έχεις τύψεις εάν έχεις δώσει την αμαρτωλή πιπίλα στο τέκνο σου!
Ο Θεός ξέρει τι τράβηξες…
Καλή επιτυχία!