Γιατί τρέμωωω στην ιδέα της επίσκεψης στον οδοντίατρο;

«Αύριο έχω ραντεβού με τον οδοντίατρο, αλλά με έχει πιάσει άγχος από απόψε… Θα τηλεφωνήσω και θα προσποιηθώ την άρρωστη…»

«Με πονάει τραγικά το δόντι μου, με χτυπάει ο πόνος στο κεφάλι…Αλλά δε θα πάω στον οδοντίατρο…Α πα πα, δεν αντέχω στη σκέψη της ένεσης ή του τροχού!»

«Έχω να επισκεφθώ τον οδοντίατρο τουλάχιστον πέντε χρόνια. Φοβάμαι…»

Ο φόβος στην επίσκεψη στον οδοντίατρο είναι ένας από τους συχνότερους φόβους του ανθρώπου. Πηγάζει από τα αρχέγονα ένστικτά μας και βασίζεται στην αίσθηση απώλειας του ελέγχου.

Με βάση την ψυχολογία, το στόμα είναι μια πολύ προσωπική περιοχή. Η αίσθηση αντικειμένων γύρω ή μέσα στο στόμα ειδικά όταν το «θύμα» βρίσκεται ξαπλωμένο ανάσκελα στην οδοντιατρική καρέκλα, αποτελεί τη βασική αιτία οδοντιατρικού φόβου. Το έντονο φως και η εικόνα των μεταλλικών εργαλείων σε συνδυασμό με τους ήχους των μηχανημάτων κάνουν την κατάσταση ακόμα δυσκολότερη.

Ο φόβος αυτός ενισχύεται, ενδεχομένως δικαιολογημένα σε ένα βαθμό, από κατάλοιπα του παρελθόντος : μη αποτελεσματικές μέθοδοι αναισθησίας με αποτέλεσμα οι ασθενείς να βιώνουν έντονο πόνο.

Κάποιοι μεγαλοποιούν τόσο το φόβο τους που σκέφτονται ότι ο οδοντίατρος μπορεί να βγάλει λάθος δόντι, να τους κόψει τη γλώσσα ή να τους σπάσει τη γνάθο.

Άλλοι στέλνουν συγγενείς τους ως προπομπούς για να σιγουρευτούν ότι θα επιβιώσουν και εν συνεχεία να πάνε και οι ίδιοι.

Το πιο επικίνδυνο από όλα είναι…

Οι φοβίες των ίδιων που προσέρχονται στο οδοντιατρείο ή οικείων τους, ιστορίες τρόμου και πόνου που διαιωνίζονται από μαμά σε παιδί ή γιαγιά σε εγγονό προκειμένου να πείσουν τα παιδιά να φάνε το φαγητό τους, ενισχύουν την τρομακτική εικόνα του οδοντιάτρου.

Γιαγιά No 1: «Αν δε φας το φαγητό σου θα σε πάω στο γιατρό να σου κάνει ένεση»

Γιαγιά No 2: «Βλέπεις τα δικά μου – ανύπαρκτα – δόντια; Έτσι θα γίνουν και τα δικά σου αν τρως πολλά γλυκά, θα γεμίσουν τρύπες και θα αναγκαστείς να πας στον οδοντίατρο κακομοίρη μου!!!»

Μαμά: «Η κόρη μου πρέπει να έρθει στον οδοντίατρο για έλεγχο αλλά δεν τολμάει.»
Εγώ : «Γιατί ; Έχει ξαναπάει και πόνεσε;»
Μαμά : «Όχι, δεν έχει ξαναπάει αλλά ακούει εμένα που τρέμω…»

Εσύ τι τύπος φοβικού ασθενή είσαι;

Έχει φανεί ότι περίπου το 75% των ανθρώπων που φοβούνται τον οδοντίατρο τρέμουν τον τροχό (περισσότερο τον ήχο του μηχανήματος παρά την αίσθηση στο στόμα), την ένεση και τον πιθανό πόνο.

Οι γυναίκες φοβόμαστε περισσότερο τον οδοντίατρο από τους άλλους γιατρούς αλλά και περισσότερο σε σχέση με τους άντρες (βέβαια, οι γυναίκες ομολογούμε ευκολότερα τους φόβους μας σε σχέση με το αντίθετο φύλο).

Τι μπορείς να κάνεις;

Ο βασικός τρόπος για να σταματήσεις το φόβο σου είναι να τον αντιμετωπίσεις.

Μη βλέπεις τους οδοντιάτρους σαν κατσαρίδες ή σαν αιμοσταγείς δολοφόνους με την τανάλια!

Βρες έναν οδοντίατρο που να σου «ταιριάζει». Μίλησέ του για τους φόβους σου.

Ζήτησε να ακούς μουσική ή να βλέπεις τηλεόραση κατά τη διάρκεια της συνεδρίας προκειμένου να μην ακούς τον ήχο του «τροχού». Σήκωνε το χέρι σου κάθε φορά που θέλεις να κάνεις διάλειμμα. Αν σε κάνει να νιώθεις καλύτερα, προγραμμάτισε το ραντεβού σου νωρίς το πρωί, για να μην έχεις το άγχος της προσμονής καθ΄όλη τη διάρκεια της ημέρας.

Αν είσαι μητέρα, μην τρομοκρατείς το παιδί σου! Μην του περνάς τους δικούς σου φόβους! Όπως όλα, η οδοντιατρική έχει εξελιχθεί και ο έλεγχος του πόνου αλλά και η προσέγγιση των σύγχρονων οδοντιάτρων διαφέρει κατά πολύ από τις νοοτροπίες του παρελθόντος. Μην ξεχνάς ότι αποτελείς πρότυπο για τα παιδιά σου, υιοθετούν το δικό σου τρόπο αντιμετώπισης των πραγμάτων. Βοήθησέ τα να μεγαλώσουν χωρίς φοβίες.

Το βασικότερο όλων:

Φρόντισε η ίδια το στόμα σου. Όσο καλύτερα το φροντίσεις εσύ, δίνες το παράδειγμα στα παιδιά σου άρα λιγότεροι φοβικοί ασθενείς! Μη δημιουργείς ανθρώπους με φοβίες!!!
Αγάπησε το χαμόγελό σου!